Βιβλιοπαρουσίαση - “Veterinary Surgical Oncology” των Simon T. Kudnig και Bernard Séguin

Ένα χρήσιμο σύγγραμμα για τον Κτηνίατρο που ασχολείται με την Χειρουργική των ζώων συντροφιάς, είναι το βιβλίο “Veterinary Surgical Oncology” των Simon T. Kudnig και Bernard Séguin (έκδοση 2012 - εκδοτικός οίκος John Wiley & Sons, Ltd).

Το βιβλίο αποτελεί το αποτέλεσμα της συγγραφικής προσπάθειας τριάντα διακεκριμένων Κτηνιάτρων - Διπλωματούχων Χειρουργικής με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην Χειρουργική Ογκολογία, απ’ όλο τον κόσμο. Η έκδοση του συγγράμματος έρχεται να καλύψει επιπλέον και τους στόχους της Veterinary Society of Surgical Oncology για «την ενθάρρυνση και προώθηση της εκπαίδευσης στη χειρουργική ογκολογία των φοιτητών κτηνιατρικής, μεταπτυχιακών φοιτητών, κτηνίατρων-χειρουργών και του ακαδημαϊκού προσωπικού». 

Το βιβλίο ασχολείται κυρίως με το χειρουργικό κομμάτι της Κτηνιατρικής Ογκολογίας. Υπό αυτό το πρίσμα, στόχος του βιβλίου δεν είναι η πλήρης (διαγνωστική, παθολογοανατομική, κλινική) παρουσίαση κάθε νοσολογικής οντότητας που αφορά στο αντικείμενο. Αντίθετα δίνεται έμφαση στη χειρουργική τεχνική της αντιμετώπισης των νεοπλασμάτων. 

Η παρουσίαση του αντικειμένου γίνεται κατά συστήματα.  Εκτός των χειρουργικών τεχνικών που εφαρμόζονται σε κάθε ανατομική περιοχή, γίνεται επιπλέον πολύ καλή αναφορά στην προσέγγιση του περιστατικού και στην μετεγχειρητική του φροντίδα. Ιδιαίτερα χρήσιμη είναι η παρουσίαση των λεπτομερειών εκείνων, που θα βοηθήσουν στην συλλογή των απαραίτητων στοιχείων για την τεκμηρίωση της διάγνωσης κάθε ογκολογικού περιστατικού (βιοψία, απεικονιστική).

Το κείμενο είναι απλό, κατανοητό, εμπλουτισμένο με πληθώρα από έγχρωμες φωτογραφίες, ενώ πολύ κατατοπιστικοί είναι και οι πίνακες που συνοδεύουν το κείμενο.

Για την τεκμηρίωση του κειμένου, υπάρχει στο τέλος του κάθε κεφαλαίου εκτεταμένη βιβλιογραφία. 

Επιγραμματικά θα λέγαμε ότι το βιβλίο “Veterinary Surgical Oncology” των Simon T. Kudnig και Bernard Séguin, αποτελεί ένα πολύ καλό σύγγραμμα, με ιδιαίτερη ακαδημαϊκή αξία στο αντικείμενο της Κτηνιατρικής Χειρουργικής Ογκολογίας. Ίσως δεν περιλαμβάνεται στον πυρήνα της βιβλιοθήκης ενός Κτηνιάτρου που ασχολείται με τα ζώα συντροφιάς, αποτελεί ωστόσο χρήσιμο εργαλείο όσο εμβαθύνει κανείς στη Χειρουργική και καλείται να αντιμετωπίσει περιστατικά που απαιτούν μεγαλύτερη εμπειρία και καλύτερη προετοιμασία. 

Προεπισκόπηση του βιβλίου διατίθεται εδώ.

Η τιμή του της κλασικής έκδοσης τον Ιανουάριο του 2013 ήταν $160 ενώ διατίθεται και σε ηλεκτρονική μορφή για υπολογιστές και ταμπλέτες με τιμή $91

Τίτλος: “Veterinary Surgical Oncology”

ISBN-13: 9780813805429

Εκδότης: Wiley, John & Sons, Incorporated

Ημερομηνία εκδοσης: 5/6/2012

Σελίδες 620

Συγγραφείς

Simon T. Kudnig, BVSc, MVS, MS, FACVSc, DACVS,  Referral Surgeon at the Melbourne Veterinary Specialist Centre, Victoria, Australia.

Bernard Séguin, DVM, MS, DACVS, Associate Professor at the College of Veterinary Medicine, Oregon State University, Corvallis, Oregon, USA.

Διάγνωση οστεοσαρκώματος με βιοψία οστού

Το οστεοσάρκωμα, κακοήθης νεοπλασία του οστίτη ιστού, αποτελεί το 75% των νεοπλασμάτων του σκύλου και της γάτας. Η συνηθέστερη εντόπιση του οστεοσαρκώματος είναι στα μακρά οστά.
Η ακτινολογική εικόνα των αλλοιώσεων σε περίπτωση εμφάνισης οστεοσαρκώματος είναι χαρακτηριστική. Ωστόσο, η οριστική διάγνωση μπορεί να τεθεί μόνο με τη διενέργεια βιοψίας από το προσβεβλημένο οστό.

Για τη διενέργεια βιοψίας απαιτείται η χρήση ειδικής βελόνας βιοψίας τύπου Jamshidi, διαμέτρου ανάλογης του σωματικού βάρους του ζώου. Με την ειδική αυτή βελόνα είναι δυνατή η λήψη του κατάλληλου δείγματος για την οριστική διάγνωση της νόσου. Σε περίπτωση που το νεόπλασμα είναι αρκετά μικρό ακόμα, ενδεχόμενα χρειάζεται και η ακτινοσκοπική καθοδήγηση για την σωστή εισαγωγή της βελόνας στο σημείο της αλλοίωσης.

εικ.1 -  βελόνα βιοψίας Jamshidi

Δυστυχώς το οστεοσάρκωμα παρουσιάζει μεγάλη επιθετικότητα και τις περισσότερες φορές έχει είδη δώσει μεταστάσεις στους πνεύμονες, τη στιγμή που γίνεται η διάγνωση.
Το προσδόκιμο ζωής σε περίπτωση που στο ζώο γίνει μόνο ακρωτηριασμός είναι 3 μήνες για το 95% των ζώων. Ο συνδυασμός ακρωτηριασμού με χημειοθεραπεία αυξάνει το προσδόκιμο επιβίωσης στον ένα χρόνο.

Η χρήση αλλομοσχεύματος μπορεί σε ειδικές περιπτώσεις να υποκαταστήσει τον ακρωτηριασμό (όχι όμως τη χημειοθεραπεία), απαιτεί όμως ειδικές γνώσεις, εξοπλισμό και είναι ιδιαίτερα δαπανηρή αντιμετώπιση.

Λόγω αυτών των δεδομένων, πολλά ζώα με κλινική εικόνα συμβατή με οστεοσάρκωμα οδηγούνται σε ευθανασία. Η βιοψία έχει μεγάλη σημασία ακόμα και αν δεν σκοπεύει ο ιδιοκτήτης να προχωρήσει σε αντιμετώπιση της νόσου. Με τη βιοψία, είτε θα επιβεβαιωθεί η υποψία (οπότε ο ιδιοκτήτης θα είναι απόλυτα σίγουρος για την απόφασή του), είτε θα διαγνωστεί κάποια άλλη πιθανή νεοπλασία (που λανθασμένα θα εκλαμβανόταν ως οστεοσάρκωμα) και το ζώο θα σωθεί.