Μια τεχνική αποκατάστασης της ρήξης πρόσθιου χιαστού στο σκύλο, με μεγάλη δημοτικότητα μεταξύ των χειρουργών κτηνιάτρων είναι η TPLO (tibial plateau leveling osteotomy)- οστεοτομία ανύψωσης της άνω αρθρικής επιφάνειας της κνήμης. Η TPLO επικράτησε σαν τεχνική στην Β. Αμερική αρχικά και στην Δυτική Ευρώπη στην συνέχεια, από τη δεκαετία του '90, με αποτέλεσμα να αποτελεί την τεχνική αναφοράς για την πάθηση, αν και υπάρχουν και άλλες τεχνικές με άριστα αποτελέσματα.
Εδώ και πολλά χρόνια ωστόσο, έχει φανεί ξεκάθαρα ότι συγκρινόμενη με άλλες τεχνικές η TPLO δεν παρουσιάζει κάποιο πλεονέκτημα, που να δικαιολογεί το υψηλό κόστος της επέμβασης (€1500 έως €2000) ή την ανάληψη ενός τέτοιου ρίσκου (μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για οστεοτομία, δηλαδή για εκτομή τμήματος οστού και αναδόμηση της άρθρωσης και επομένως, για επέμβαση με μεγαλύτερες πιθανότητες επιπλοκών).
Αντίθετα η τεχνική που εφαρμόζουμε στην κλινική μας, η εξωαρθρική τοποθέτηση συνθετικού μοσχεύματος, δίνει τα ίδια αποτελέσματα με την TPLO και με το 1/3 του κόστους αυτής.
Νεότερες μελέτες (Conzemius et al. (2005), “Effect of surgical technique on limb function after surgery for rupture of the
cranial cruciate ligament in dogs“) σεβόμενες τις αρχές της evidence based madicine, αποδεικνύουν αυτό που όλοι υποψιάζονταν τόσο καιρό, αλλά κανείς δεν ομολογούσε ανοικτά, ότι δηλαδή η TPLO είναι μια τεχνική από την οποία αυτός που εμφανώς οφελείται, είναι ο χειρουργός που την πραγματοποιεί.
