Την Τετάρτη που μας πέρασε, στις 9:30μ.μ έλαβα μια επείγουσα κλήση από τον ιδιοκτήτη ενός σκύλου που παρακολουθούσα εδώ και καιρό. Έντρομος μου είπε, ότι ο σκύλος του μετά τη βόλτα παρουσίασε σπασμούς και έβγαζε αφρούς από το στόμα. Του εξήγησα ότι είναι πιθανόν να έχει φάει κάποιο δηλητήριο και του είπα να μου τον φέρει κατεπειγόντως στο ιατρείο.
Πράγματι σε λίγο στο ιατρείο διαπιστώσαμε ότι ο σκύλος είχε καταναλώσει κάποιο δηλητηριασμένο δόλωμα και παρουσίαζε συμπτώματα δηλητηρίασης από οργανοφωσφορικά/καρβαμιδικά. Ήταν σίγουρα από τις πιο σοβαρές δηλητηριάσεις που είχα δει τον τελευταίο καιρό. Ο σκύλος παρουσίαζε απώλεια συνείδησης, βραδυκαρδία, σιελόρροια, σπασμούς. Χωρίς να χάσουμε χρόνο αρχίσαμε να χορηγούμε ορρούς με φάρμακα για την αντιμετώπιση των σπασμών, αντίδοτα για την δηλητηρίαση, ενώ ξεκινήσαμε και πλύση στομάχου.
Προσωρινά, μετά από είκοσι λεπτά εντατικής θεραπείας το ζώο άρχισε να δείχνει σημάδια βελτίωσης και είχαμε αρχίσει να έχουμε ελπίδες ότι μάλλον θα καταφέρει να ζήσει. Ξαφνικά όμως η καρδιά του σταμάτησε να χτυπά. Προσπαθήσαμε με όλες μας τις δυνάμεις να κάνουμε καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση με εξωτερικές πιέσεις του στήθους και χορήγηση ειδικών φαρμάκων, αλλά δυστυχώς η καρδιά του δεν χτύπησε ποτέ ξανά.
Μετά από 53' στο ιατρείο ο Ρούντι έχασε τη μάχη. Προστέθηκε έτσι στην αόρατη λίστα που περιλαμβάνει όλα εκείνα τα ζώα που έπεσαν θύματα μιας κοινωνίας ανθρωποειδών που αφού κάψανε τα δάση για να χτίσουν βίλες, τσιμεντώσαν κάθε τετραγωνικό μέτρο χώματος, αφού κατέστρεψαν κάθε μορφή πρασίνου στις πόλεις, βάλθηκαν να εξοντώσουν έναν τελευταίο κρίκου του ανθρώπου με τη φύση, τα ζώα. Από κοντά και όλοι αυτοί που κλείνουν τα μάτια, πολίτες αλλά και φορείς, αφήνοντας ατιμώρητους όλους αυτούς, αβαντάροντας ουσιαστικά την παραβατικότητά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου