Φιλοζωία ελληνικού τύπου

Πριν μερικά χρόνια στη χώρα μας ευδοκιμούσε έξω από τα βρεφοκομεία ένα περίεργο κουτί, γνωστό ως βρεφοδόχος. Ήταν μια επινόηση που είχε σαν σκοπό την διευκόλυνση ανύπαντρων μητέρων, ή οικογενειών που είχαν οικονομικό πρόβλημα, για να μπορέσουν να αφήσουν στο βρεφοκομείο το «έκθετο» τέκνο.



Τα χρόνια πέρασαν, η ελληνική κοινωνία άλλαξε, η βρεφοδόχος ξεχάστηκε, ωστόσο τα βιώματα παραμένουν βιώματα. Έτσι μερικές φορές τα σύγχρονα έκθετα είναι τα κατοικίδια σκυλάκια και γατάκια που γεννήθηκαν στην αυλή μας. Είναι που ξεχειλίζουμε ανθρωπισμό και δεν θέλουμε να στειρώσουμε το καημένο το ζωάκι και να του στερήσουμε τη φύση του. Και τα καημένα τα σκυλάκια-γατάκια που θα γεννηθούν; Κι αυτά τα αγαπάμε. Και, μαντέψτε, υπάρχει ένας καλός άνθρωπος που λέγεται κτηνίατρος και αγαπάει τα ζώα και μπορεί να μην έχει βρεφοδόχο αλλά θα κάνει το καλύτερο. Ας τα αφήσουμε λοιπόν στην πόρτα του ξημερώματα (μην μας δουν και εκτεθούμε)




Αφιερωμένο στους ευκαιριακούς φιλόζωους που το μόνο που ξέρουν είναι να μεταθέτουν τις ευθύνες σε άλλους